Τὸ 1796, ὁ Willian Kones, ἔνας Ἀγγλος δικαστὴς στὴ Βεγγάλη, ἔκανε μιᾶ ὁμιλία καὶ διατύπωσε τὴν θεωρία, πὼς οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς μεσο-δυτικῆς Ἀσιὰς ἔχουν κοινὴ καταγωγὴ καὶ προγονικὴ γλῶσσα τὴν Σάν(σ)κριτική.
Ἡ ἴδια ἡ λέξη Σανσκριτική, ὡς γλωσσικὸς ὅρος σήμερα ἑρμηνεύεται ὡς Σὰν – Κρητική, ἐπειδὴ εἶναι ἴδια μὲ τὴν ἑλληνικὴ – κρητικὴ – γλῶσσα καὶ γραφὴ τῶν ἀρχαίων χρόνων, ποὺ διέδωσαν χιλιάδες χρόνια πρὶν ἀπὸ τὴν ἐποχὴ μας οἱ Ἕλληνες κατά τις πολιτιστικές τους ἐκστρατεῖες (Τριπτόλεμος – Ἡρακλῆς – Διόνυσος – Μ. Ἀλέξανδρος κ.ἅ.).
Οἱ ἴδιοι οἱ Ἰνδοὶ ἀναφέρουν στὶς Βέδδες πὼς ἡ καταγωγή τους ἱστορικὰ προέρχεται ἀπὸ τοὺς Δραβίδες.
Οἱ Δραβίδες ἦσαν ἀρχαῖος μελαχρινὸς λαὸς (αἰγαιοπελαγίτες -νησιῶτες- κυρίως Κρητικοί) μὲ παμπάλαιο ἀνεπτυγμένο πολιτισμό.
Οἱ Δραβίδες ἦσαν ἀρχαῖος μελαχρινὸς λαὸς (αἰγαιοπελαγίτες -νησιῶτες- κυρίως Κρητικοί) μὲ παμπάλαιο ἀνεπτυγμένο πολιτισμό.
κατω ὁ Μέγας Ἀλέξανδρος εἰσερχόμενος στὴν Βαβυλὼνα.
Δημοσίευση σχολίου