Αρχή των όντων ο θεός Εν αρχή εποίησεν ο θεός
και νους και φύση και ύλη... τον ουρανόν και την γην.
αδιορίστων δε όντων απάντων η δε γη ην αόρατος.
και ακατασκευάστων... και ακατασκεύαστος,
ην γαρ σκότος άπειρον και σκότος επάνω
εν αβύσσω, της αβύσσου,
και ύδωρ και πνεύμα νοερόν και πνεύμα θεού
δυνάμει θεία, όντα εν χάει επεφέρετο επάνω του ύδατος.
ανείφθη δε φως άγιον. και ειπεν ο θεός γενηθήτω φως.
και νους και φύση και ύλη... τον ουρανόν και την γην.
αδιορίστων δε όντων απάντων η δε γη ην αόρατος.
και ακατασκευάστων... και ακατασκεύαστος,
ην γαρ σκότος άπειρον και σκότος επάνω
εν αβύσσω, της αβύσσου,
και ύδωρ και πνεύμα νοερόν και πνεύμα θεού
δυνάμει θεία, όντα εν χάει επεφέρετο επάνω του ύδατος.
ανείφθη δε φως άγιον. και ειπεν ο θεός γενηθήτω φως.
Η δε γη και το νερό[1] ήταν μπερδεμένα.
Είπε (ο θεός) και μονομιάς η σκοτεινή μάζα του χάους
άρχισε να διαμορφώνεται, και εφάνη ο ουρανός και ο Ήλιος έλαμψε.
Τότε ο Ήλιος είπε θα λάμψω εντονότερα και η Σελήνη ας φωτίσει πιο έντονα,
και εφάνη ο ουρανός άνω και η γη στέριωσε και πύκτωσε,
ο δε Θεός χάρηκε βλέποντας τα έργα του.
Και είπε, ας πληρωθεί ο ουρανός με όντα και ο αέρας και ο αιθέρας,
είπε ο Θεός και έγιναν. Κι ο αέρας δημιούργησε πετεινά
και τα νερά υδρόβια πλάσματα, κι όταν χώρισε η γη απ' τα νερά της
δημιουργήθηκαν όπως τα θέλησε ο Νους, ζώα τετράποδα και ερπετά και ένυδρα
και πετεινά και κάθε ένσπορος σπόρος και χόρτος και άνθη και κάθε είδους χλόη...
Και έσπερναν το σπέρμα της παλιγγενεσίας και της γένεσης των ανθρώπων
και το πλήθος των ανθρώπων νά 'χουν τη δεσποτεία όλων
των κάτω του ουρανού αγαθών,
Και να αυξηθούν σε αύξηση και να πληθύνουν σε πλήθη...
και ο Θεός μόλις έγινε αυτό είπε: Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε σε πλήθος
και έκαμε... τις γενέσεις και πληθύνθηκαν κατά γένη τα πάντα.
Αυτά είπε ο θεός και έγιναν. Τελειώνοντας δε αυτά ο θεός απεσύρθη...
Αυτά είπε ο Κύριος και Θεός και ανέμιξε το νερό με την γη
και ενεφύσησε σ' αυτό το πνεύμα, κι απ' το μίγμα αυτό
έπλασε ζώδια με μορφή Ανθρώπου... κατ' εικόνα αυτού
Πατέρας όλων ο Νους, ζωή και φως υπάρχων,
γέννησε άνθρωπον (ζώσα ύπαρξη) όμοιο μ' αυτόν.
Περικαλλής δε καθώς ήταν, επειδή είχε τη δική του μορφή (θεϊκή)
τον αγάπησε, σαν παιδί του και του έδωσε εξουσία όλων των δημιουργημάτων του...
(Ερμής Τρισμέγιστος 3.1-2)
Είπε (ο θεός) και μονομιάς η σκοτεινή μάζα του χάους
άρχισε να διαμορφώνεται, και εφάνη ο ουρανός και ο Ήλιος έλαμψε.
Τότε ο Ήλιος είπε θα λάμψω εντονότερα και η Σελήνη ας φωτίσει πιο έντονα,
και εφάνη ο ουρανός άνω και η γη στέριωσε και πύκτωσε,
ο δε Θεός χάρηκε βλέποντας τα έργα του.
Και είπε, ας πληρωθεί ο ουρανός με όντα και ο αέρας και ο αιθέρας,
είπε ο Θεός και έγιναν. Κι ο αέρας δημιούργησε πετεινά
και τα νερά υδρόβια πλάσματα, κι όταν χώρισε η γη απ' τα νερά της
δημιουργήθηκαν όπως τα θέλησε ο Νους, ζώα τετράποδα και ερπετά και ένυδρα
και πετεινά και κάθε ένσπορος σπόρος και χόρτος και άνθη και κάθε είδους χλόη...
Και έσπερναν το σπέρμα της παλιγγενεσίας και της γένεσης των ανθρώπων
και το πλήθος των ανθρώπων νά 'χουν τη δεσποτεία όλων
των κάτω του ουρανού αγαθών,
Και να αυξηθούν σε αύξηση και να πληθύνουν σε πλήθη...
και ο Θεός μόλις έγινε αυτό είπε: Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε σε πλήθος
και έκαμε... τις γενέσεις και πληθύνθηκαν κατά γένη τα πάντα.
Αυτά είπε ο θεός και έγιναν. Τελειώνοντας δε αυτά ο θεός απεσύρθη...
Αυτά είπε ο Κύριος και Θεός και ανέμιξε το νερό με την γη
και ενεφύσησε σ' αυτό το πνεύμα, κι απ' το μίγμα αυτό
έπλασε ζώδια με μορφή Ανθρώπου... κατ' εικόνα αυτού
Πατέρας όλων ο Νους, ζωή και φως υπάρχων,
γέννησε άνθρωπον (ζώσα ύπαρξη) όμοιο μ' αυτόν.
Περικαλλής δε καθώς ήταν, επειδή είχε τη δική του μορφή (θεϊκή)
τον αγάπησε, σαν παιδί του και του έδωσε εξουσία όλων των δημιουργημάτων του...
(Ερμής Τρισμέγιστος 3.1-2)
This post was written by: Author Name
Your description comes here!
Get Free Email Updates to your Inbox!
Αναρτήσεις
Δημοσίευση σχολίου