Αλλά αυτό δεν επιτρέπεται να γίνει.
Γιατί κάτι τέτοιο θα χάλαγε όλη την ροή και τον σκοπό της διαδικασίας υλοποίησης του ανθρώπου.
Ο Ερμής Ο Τρισμέγιστος έχει γράψει περί αυτού:
Ο αρχικός άνθρωπος αποτελείτο από μιαν φύση. Τον νου περικλείοντας τον από τον ενεργειακό φωτεινό σώμα (αύρα). μετά την πτώση, το ενεργειακό σώμα κλείστηκε μέσα στον σάρκινο χιτώνα. Μεταξύ τους (σώμα υλικό και ενεργειακό) συνδέονται άρρηκτα με το πνεύμα ή αλλιώς με τον αιθέρα. Επειδή όμως δεν μπορεί να έρθει σε άμεση επαφή ο νους με τον υλικό κόσμο (τον κόσμο των διαστάσεων και του χρόνου), ως την μέγιστη προσβολή προς τον αγαθό νου, από την αταξία του υλικού, ντύνεται με το ένδυμα της ψυχής.
Ο ενάρετος μετά την διάλυση (διάλυση εννοεί τον θάνατο, αφού τέτοιος στην πραγματικότητα δεν υπάρχει), ντύνεται και πάλι με τον ενεργειακό χιτώνα, που όσο βρισκόταν στον κόσμο τούτο ήταν ανενεργός και πηγαίνει και πάλι προς την Φωτεινή πατρίδα. Ο ανάξιος όμως ντύνεται εκ νέου με το ένδυμα μόνο της ψυχής, δεν αφαιρείται βέβαια ο νους αφού αυτό είναι ο άνθρωπος. Αλλά με την ψυχή του ως ένδυμα περιφέρεται στον κόσμο τούτο και πάλι. Τον κόσμο που λάτρεψε τόσο όσο βρισκόταν εν ζωή.
Δημοσίευση σχολίου